Brand

Verbranding is een oxidatieproces en kan zowel met vaste, vloeibare als met gasvormige brandstoffen optreden.

Bij een oxidatieproces reageert een stof (meestal koolstofhoudend: C), met zuurstof (O2) of een andere overeenkomstige stof (bv. chloor: Cl2).
Voor de verbranding van hout zou men de volgende reactievergelijking kunnen opschrijven:

Als dit verbrandingsproces in de kachel plaatsvindt spreken we niet over brand. Essentieel hiervoor is het schadeaspect. Dit blijkt ook uit de volgende drie definities van brand:

1. Vernieling door vuur in het bijzonder van zaken die bij verlies schade veroorzaakt (volgens de Van Dale Groot Woordenboek der Nederlandse Taal).
2. Vuur veroorzaakt door een verbranding dat in staat is zich uit eigen kracht buiten een haard voort te planten (volgens Brandverzekeringstechniek door dr. P.D. Pestman).
3. In het algemeen ongewenste verbranding met vuur, die zich ongehinderd uit kan breiden en meestal schade veroorzaakt (volgens Brandweertermen).

Men spreekt dus pas over brand als een verbranding schade tot gevolg heeft. Verder is een brand een verbrandingsvorm met vuurverschijnselen. Er zijn ook verbrandingsvormen zonder vuurverschijnselen, denk hierbij bijv. aan het roesten van staal en andere metalen.